Rock Festivalleri ve orta kuşakta müzik... - Müfit Semih Baylan
barışarock, haber, manşet, müfif-semih-baylan, rock, rock-coke 09:34
“Önce Rock’n Coke vardı. Bir adım öncesine gittiğimizde, yani 1990’lı yılların ortasına baktığımızda da müzik festivalleri için sponsorluk arayışlarının odağında Coca-Cola. … ABD’nin Irak işgali büyük Amerikan şirketleri dolayısıyla Coca-Cola açısından ciddi imaj sorunu yarattı Irak’a yapılan müdahale dünyanın dört bir yanında tepkiler toplayıp özellikle gençler tarafından protesto edilince firma pek çok ülkede gençliğe sempatik görünmek adına yeni bir tanıtım atağına girişti.2003 Eylülü’nde ilki gerçekleştirilen festivalin başladığı sıralarda Hazerfen Havaalanı’nın B kapısı önündeki cılız sesler dikkat çekti.
Irak’ta savaşa hayır koordinasyonu ile TAYAD’a üye bir grup, festivale protesto gösterisi düzenlemiş, iki otobüsle gelen göstericiler çeşitli sloganlar atarak pankart açarak açıklama yapmışlardı. Öte yandan Rock’n Coke festivaline alternatif daha güçlü başka ses daha yükseliyordu. Aynı tarihte İstanbul Sarıyer Baharsuyu Piknik Alanı’nda düzenlenen, Moğollar ve Bulutsuzluk Özlemi gibi Grupların önayak olduğu Barışarock Festivali”. (19 Ağustos 2007; Milliyet Pazar eki, Murat Beşer; “Barış İçin Savaşanların Hikayesi” )
Bu bilgiye üçüncü tür Rock festivalleri de eklenmeli…
Bu festivallerin para kazandırdığını görenlerin organizasyonunu yaptığı, pıtrak gibi çoğalan Rock festivalleri…
Amaç cilası ne olursa olsun, romantikleşen, isyan anlayışını “böğürmek”te arayan “bir şey yapmalı”dan öteye gidemeyen, “ günümüzde alternatif kültür arayışlarında yol gösteremeyen” Rock, sanayileşmenin müziği olarak görevini tamamlamış ve kendine yeni bir görev kazanmış görünmektedir. Bu görev insanları sanayi kentlerinde ehlileştirmektir. Elbette “ritim”le beni bile “metal” müzik gibi büyülemektedir. Ancak yarattığı kültür ile gelecek kuşaklara alternatif bir müzik olamayacaktır Rock. Neden böyle yazmak zorunda kaldım? Rock festivallerinde ne gördüm?
1- Rock festivalleri (ve Rock müziği) gençlerin kültür arayışlarına finans-kapitalin sisteme entegre etme örgütlemesidir.
2- Sistem kontrolü olarak gençleri (16-25 yaş aralığı yoğunluktadır) sisteme çözmektedir(parçalanmayı kontrollü olarak, “en rezilcesine” dahi izin vererek, bilinçlice elinde tutmaktadır)
3- 3-4 günlük eğlence, çoğu genç tarafından ucuz tatil gibi görülmekte fakat bu tatil gençlere pahalıya mal olmaktadır:
a) Her şey para karşılığında hallolmakta(tuvalete girmek 50 kuruştu Zeytinli’de)
b) Doğayı da parçalanma hızıyla kendilerine çevirmektedirler(Zeytinli Rock festivalinde elli dört bin bilet satılmış.İki km’lik sahilde çocuklar denize giriyorlardı. Deniz tuvalet gibi kullanılıyordu(!)
4- Gençlerin festivale geliş sebebi, isyan ya da bir kültürü reddediş, yeni bir kültür arayışı
değil, “kuşağıyla” bir arada olma isteğidir. Alternatif kültür zaten festivalde sunulmamaktadır ve hatta satılmamaktadır(!) Müzikler de eskinin tekrarıdır zaten…
5- Gençlerin “isyankâr duruşu” özde yani “teoride” değil, biçimde, giyimde ve konuşma
tarzlarındadır.
6- Gençler orta tabakanın çocukları olup, çoğu okuyan veya okumuş gençlerdir.
7- Zeytinli festivalinde “dönen para” beş milyon kadardır. Elli dört bin bilet satılmış olup sadece tüketim üzerine bina edildiği için bu etkinlikler finans cephesinin “kriz tamponları”ndan birisi olarak adlandırılmayı hak etmektedir.
8- Sonuç olarak: Avrupa Birliğindeki “küreselleşme karşıtları”yla aynı mantık dizgesi işlenmektedir. “karşıyım karşı yellenmelerinde sanayi çarkı hızla dönmektedir”. Küreselleşme karşıtlarından farkı ise festivaldeki gençler aile parası yerken diğerleri devlet parası yemektedirler.
Bunları biliyoruz da neden bir şey yapamıyoruz? Yani yol gösteren müzik neden çıkaramıyoruz? Rok’ın 68 kuşağını beslemesi gibi…
Öncelikle dinleyici tabanı ve ona uygun düşen kültür yok. Bunlar çıktıktan sonra beklentiye dayalı müzik ve belki “evrensel müzik” yapılabilecektir.
Irak’ta savaşa hayır koordinasyonu ile TAYAD’a üye bir grup, festivale protesto gösterisi düzenlemiş, iki otobüsle gelen göstericiler çeşitli sloganlar atarak pankart açarak açıklama yapmışlardı. Öte yandan Rock’n Coke festivaline alternatif daha güçlü başka ses daha yükseliyordu. Aynı tarihte İstanbul Sarıyer Baharsuyu Piknik Alanı’nda düzenlenen, Moğollar ve Bulutsuzluk Özlemi gibi Grupların önayak olduğu Barışarock Festivali”. (19 Ağustos 2007; Milliyet Pazar eki, Murat Beşer; “Barış İçin Savaşanların Hikayesi” )
Bu bilgiye üçüncü tür Rock festivalleri de eklenmeli…
Bu festivallerin para kazandırdığını görenlerin organizasyonunu yaptığı, pıtrak gibi çoğalan Rock festivalleri…
Amaç cilası ne olursa olsun, romantikleşen, isyan anlayışını “böğürmek”te arayan “bir şey yapmalı”dan öteye gidemeyen, “ günümüzde alternatif kültür arayışlarında yol gösteremeyen” Rock, sanayileşmenin müziği olarak görevini tamamlamış ve kendine yeni bir görev kazanmış görünmektedir. Bu görev insanları sanayi kentlerinde ehlileştirmektir. Elbette “ritim”le beni bile “metal” müzik gibi büyülemektedir. Ancak yarattığı kültür ile gelecek kuşaklara alternatif bir müzik olamayacaktır Rock. Neden böyle yazmak zorunda kaldım? Rock festivallerinde ne gördüm?
1- Rock festivalleri (ve Rock müziği) gençlerin kültür arayışlarına finans-kapitalin sisteme entegre etme örgütlemesidir.
2- Sistem kontrolü olarak gençleri (16-25 yaş aralığı yoğunluktadır) sisteme çözmektedir(parçalanmayı kontrollü olarak, “en rezilcesine” dahi izin vererek, bilinçlice elinde tutmaktadır)
3- 3-4 günlük eğlence, çoğu genç tarafından ucuz tatil gibi görülmekte fakat bu tatil gençlere pahalıya mal olmaktadır:
a) Her şey para karşılığında hallolmakta(tuvalete girmek 50 kuruştu Zeytinli’de)
b) Doğayı da parçalanma hızıyla kendilerine çevirmektedirler(Zeytinli Rock festivalinde elli dört bin bilet satılmış.İki km’lik sahilde çocuklar denize giriyorlardı. Deniz tuvalet gibi kullanılıyordu(!)
4- Gençlerin festivale geliş sebebi, isyan ya da bir kültürü reddediş, yeni bir kültür arayışı
değil, “kuşağıyla” bir arada olma isteğidir. Alternatif kültür zaten festivalde sunulmamaktadır ve hatta satılmamaktadır(!) Müzikler de eskinin tekrarıdır zaten…
5- Gençlerin “isyankâr duruşu” özde yani “teoride” değil, biçimde, giyimde ve konuşma
tarzlarındadır.
6- Gençler orta tabakanın çocukları olup, çoğu okuyan veya okumuş gençlerdir.
7- Zeytinli festivalinde “dönen para” beş milyon kadardır. Elli dört bin bilet satılmış olup sadece tüketim üzerine bina edildiği için bu etkinlikler finans cephesinin “kriz tamponları”ndan birisi olarak adlandırılmayı hak etmektedir.
8- Sonuç olarak: Avrupa Birliğindeki “küreselleşme karşıtları”yla aynı mantık dizgesi işlenmektedir. “karşıyım karşı yellenmelerinde sanayi çarkı hızla dönmektedir”. Küreselleşme karşıtlarından farkı ise festivaldeki gençler aile parası yerken diğerleri devlet parası yemektedirler.
Bunları biliyoruz da neden bir şey yapamıyoruz? Yani yol gösteren müzik neden çıkaramıyoruz? Rok’ın 68 kuşağını beslemesi gibi…
Öncelikle dinleyici tabanı ve ona uygun düşen kültür yok. Bunlar çıktıktan sonra beklentiye dayalı müzik ve belki “evrensel müzik” yapılabilecektir.
Posted by Halksanat
on 09:34.
Filed under
barışarock,
haber,
manşet,
müfif-semih-baylan,
rock,
rock-coke
.
You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0
